- sterczą
- sterczą {{/stl_13}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}kości [gnaty] {{/stl_13}}{{stl_7}}'ktoś jest niezwykle chudy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyglądasz jak szczapa. Gnaty ci sterczą, aż niemiło patrzeć. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
sterczą
Look at other dictionaries:
sterczeć — Sterczą komuś kości, pot. gnaty «ktoś jest bardzo chudy»: (...) biedny chudziaczek, sterczą mu wszystkie kości. Z. Chądzyńska, Drab. Sterczeć komuś nad głową zob. głowa 55 … Słownik frazeologiczny
sterczeć — ndk VIIb, sterczećczę, sterczećczysz, stercz, sterczećczał, sterczećczeli 1. «wystawać ponad jakąś powierzchnię, odstawać od jakiejś płaszczyzny; stać sztorcem» Kosmyki włosów sterczą mu na głowie. Spod śniegu sterczą suche badyle. Sterczące wąsy … Słownik języka polskiego
na jeża — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 7}} o włosach: obcięte tak krótko, że sterczą sztywno do góry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włosy, fryzura na jeża. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}na jeża II {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sterczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, sterczećczę, sterczećczy, sterczećczał, sterczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być ułożonym ukośnie lub prostopadle do jakiejś płaszczyzny; nie przylegać do czegoś : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnat — Grzać, wygrzewać gnaty (na słońcu, przy piecu) zob. kość 5. Nie czuć gnatów zob. czuć. Patrzeć, gapić się, wpatrywać się jak sroka w gnat zob. sroka 3. Połamać, pogruchotać, poprzetrącać, policzyć, porachować komuś gnaty zob. kość 8. Rozprostować … Słownik frazeologiczny
kość — 1. pot. Coś rozeszło się, rozlazło się po kościach «coś skończyło się bez przykrych skutków»: Na szczęście sprawa jakoś rozeszła się po kościach i wszystko dobrze się skończyło. Cosm 12/2000. 2. pot. Czuć coś w kościach «odczuwać skutki wysiłku,… … Słownik frazeologiczny
babirusa — ż IV, CMs. babirusasie; lm D. babirusaus zool. «Babyroussa babirussa, ssak łowny z rodziny świń, występujący na Celebesie i sąsiednich wyspach; samce charakteryzują się silnie rozwiniętymi kłami szczęki górnej, które przebijają górną wargę i… … Słownik języka polskiego
gnat — m IV, D. a, Ms. gnacie; lm M. y 1. posp. «kość» Pies obgryzał gnaty. ◊ Połamać, pogruchotać, poprzetrącać, porachować, policzyć komuś gnaty «pobić kogoś mocno, dotkliwie; zbić kogoś, stłuc» ◊ Nie czuć gnatów «być bardzo zmęczonym fizycznie» ◊… … Słownik języka polskiego
postrzelać — dk I, postrzelaćam, postrzelaćasz, postrzelaćają, postrzelaćaj, postrzelaćał, postrzelaćany 1. «spędzić pewien czas na strzelaniu» Trzeba postrzelać dla wprawy. 2. «zranić strzałami kogoś lub coś w wielu miejscach; strzelając poranić, pozabijać… … Słownik języka polskiego
wąs — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. wąsie; lm M. y 1. często w lm «zarost nad górną wargą u mężczyzn» Bujny, suty wąs. Długie, sumiaste wąsy. Zapuścić, zgolić, czernić wąsy. Czesać, przycinać, pielęgnować wąsy. Najeżyć, nastroszyć wąsy. Szarpać, skubać… … Słownik języka polskiego
